به تغییر رنگ دست توجه کنید می تواند نشانه تومور باشد
دکتر با بیان اظهاراتی در مورد تومورهای دیده شده در دست. کدیر اوزل بیشترین شکایات را تورم، درد و تغییر رنگ عنوان کرد.
امکان مشاهده تومورهای خوش خیم و بدخیم با دست وجود دارد.
شایع ترین شکایت در بیماران تورم، درد و تغییر رنگ است.
دکتر فوق تخصص جراحی دست مربی عضو کادیر اوزل در بیانیه خود در مورد تومورهای دست اظهار داشت که تومورهای شناسایی شده باید در اسرع وقت به متخصص نشان داده شود.
اوزرل گفت: “تومورهای دست از بافت های نرم و استخوان های زیر پوست منشا می گیرند. اکثر تومورهای بافت نرم در دست خوش خیم هستند، اگرچه تومورهای بدخیم نادری نیز دیده می شوند. شایع ترین تومورهای بدخیم دست، کارسینوم سلول سنگفرشی پوست است. سارکوم یکی دیگر از تومورهای بدخیم است که از بافت نرم منشأ می گیرد. این توده ها ممکن است زودتر به دلیل درد، تورم و تغییر رنگ دیده شوند. از عبارات استفاده کرد
جرمی که می تواند باعث تغییر رنگ در بستر ناخن شود
یوزل اشاره کرد که کیست های گانگلیونی شایع ترین تومورهای خوش خیم هستند و از عبارات زیر استفاده کرد:
شایع ترین تومورهای خوش خیم بافت نرم؛ کیست های گانگلیونی، تومورهای سلول غول پیکر غلاف تاندون و کیست های انکلوژن اپیدرمی. لیپوم ها، تومور گلوموس، تومورهای غلاف عصبی، نوروما و همانژیوم از دیگر تومورهای خوش خیم هستند که اغلب در دست مشاهده می شوند. کیست های گانگلیونی کیست های خوش خیم پر از مایع ژلاتینی هستند که معمولا از مفصل و غلاف تاندون منشاء می گیرند. تومورهای سلول غول پیکر غلاف تاندون، همانطور که از نام آن پیداست، تودههای خوشخیم با قوام نسبتاً سخت و گاهی اوقات ظاهری لوبولهدار هستند که بیشتر در اطراف غلاف تاندونهایی قرار دارند که انگشتان ما را خم میکنند و بلند میکنند. کیست های اپیدرمی توده ای خوش خیم و پر از کراتین هستند که در زیر پوست قرار دارند. تومور گلوموس اغلب در زیر بستر ناخن یافت می شود. آنها توده هایی هستند که درد را به ویژه در تماس با سرما افزایش می دهند و همچنین می توانند باعث تغییر رنگ در بستر ناخن شوند. نوروماها توده هایی هستند که پس از آسیب های عصبی در دست روی انتهای عصب ایجاد می شوند. افزایش درد با تماس دست با یک مکان قابل مشاهده است.
روش های تشخیص و درمان
تشخیص تومور در دست را می توان با معاینه فیزیکی و تصویربرداری رادیولوژیکی انجام داد. ما از اشعه ایکس ساده، سونوگرافی، CT و MRI در تصویربرداری رادیولوژیک استفاده می کنیم. به طور خاص، MRI یک ویژگی راهنما برای درمان جراحی دارد. در درمان، اگر توده خیلی بزرگ نباشد، توصیه می شود توده را به طور کامل برداشته و به پاتولوژی ارسال کنید. در تودههای خوشخیم، اگر بیمار نمیخواهد توده با جراحی برداشته شود، در صورت افزایش درد و رشد توده، پیگیری و ارزیابی مجدد بیماران ضروری است. برخی از توده های برداشته شده ممکن است در دوره پس از عمل عود کنند. به همین دلیل، پیگیری منظم بیماران در دوره بعد از عمل از نظر تشخیص عود در دوره اولیه بسیار مهم است.