دیابت بارداری می تواند مشکلات بینایی در کودکان ایجاد کند

دیابت حاملگی (دیابت بارداری) ، که ممکن است در برخی افراد با تغییر عملکرد انسولین در دوران بارداری رخ دهد ، در صورت عدم کنترل ، می تواند به نوزاد در رحم مادر آسیب برساند.

در هفته 25 بارداری ، زنان معمولاً آزمایشی به نام آزمایش گلوکز انجام می دهند. هدف تشخیص دیابت بارداری است که 9 درصد از زنان باردار را تحت تاثیر قرار می دهد. گاهی اوقات هورمون های بارداری می توانند عملکرد انسولین را تغییر داده و باعث افزایش قند خون شوند. این افزایش می تواند در بارداری و جنین مشکلاتی را ایجاد کند ، بنابراین کنترل آن ضروری است.

در میان مشکلاتی که جنین می تواند ایجاد کند ، مشکلات بینایی به عنوان یک مشکل بسیار بزرگ مطرح می شود. یک مطالعه جدید که توسط مجله انجمن اروپایی تحقیقات دیابت منتشر شده است نشان می دهد مادرانی که قبل یا در دوران بارداری به دیابت مبتلا بودند ، بیشتر در معرض مشکلات چشمی در فرزندان خود بودند.

آیا می توان به یک اختلال نامرئی تبدیل شد
مشاهده شد که خطر نزدیک بینی و آستیگماتیسم ، که شایع ترین اشکال نقص بینایی هستند ، در کودکان مادران مبتلا به دیابت بارداری افزایش می یابد. روی هم رفته ، این مشکلات دومین مشکل شایع سلامتی در سراسر جهان هستند و مشکلات درجه پایین را می توان با عینک یا لنزهای تماسی از نظر نوری اصلاح کرد ، در حالی که موارد درجه بالا می توانند به یک آسیب دیدگی جدی و برگشت ناپذیر تبدیل شوند.

افزایش سریع میزان اختلالات چشمی در سال های اخیر نشان می دهد که عوامل غیر ژنتیکی ممکن است نقش مهمی در توسعه آن ایفا کنند.

تحقیقات قبلی نشان داده است که افرادی که دارای نقص شدید بینایی هستند ممکن است قبل از تولد دارای نقایص مادرزادی چشم باشند و این نشان می دهد که شرایطی که جنین در رحم در معرض آن قرار دارد می تواند در رشد آینده نقش داشته باشد.

افزایش قند خون مادر (قند خون بالا) در دوران بارداری می تواند باعث افزایش سطح قند خون جنین شود که می تواند به شبکیه و عصب بینایی آسیب برساند و منجر به تغییراتی در سلامت چشم شود.