علائم کمبود فولات و توصیه های غذایی

علائم کمبود فولات و توصیه های غذایی
با ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی می توان از کمبود فولات که به طرق مختلف از تورم زبان گرفته تا خستگی مزمن و حتی خلق و خوی تحریک پذیر ایجاد می شود ، جلوگیری کرد.

فولات ، ویتامین B9 نیز نامیده می شود ، ویتامین بسیار مهمی است که بدن از آن برای ساخت DNA و گلبول های قرمز استفاده می کند. کمبود فولات می تواند علائمی مانند ضعف و سردرد و همچنین افسردگی و کاهش عملکرد عصب ایجاد کند.

فولات به بسیاری از کارها در بدن کمک می کند. عملکردهای فولات به طور کلی شامل کمک به تشکیل DNA ، تجزیه پروتئین ، عملکرد و رشد مغز ، تولید گلبول های قرمز و رشد مناسب جنین است.

علائم و علل نقص پولادین
درک علائم کمبود فولات می تواند به شما کمک کند برای تشخیص و درمان با پزشک خود تماس بگیرید.

اگرچه با نوسان سطح فولات ممکن است علائم به مرور تغییر کنند ، علائم کمبود فولات خفیف عبارتند از:

• تورم زبان ،
• زخم های دهان،
• خستگی ،
• ضعف،
• تحریک پذیری ،
• سردرد

اگر کمبود فولات درمان نشود ، ممکن است علائم جدی تری با گذشت زمان ایجاد شود:

• افسردگی،
• کاهش عملکرد عصب ،
• مشکلات رشد برای جنین در صورت بارداری.

کمبود فولات زمانی اتفاق می افتد که سطح اسیدفولیک خون در پلاسمای خون زیر 2 نانوگرم در میلی متر و در گلبول های قرمز 140 نانوگرم در میلی لیتر کاهش یابد. فاکتورهای زیادی وجود دارد که می تواند باعث کمبود فولات شود ، اما معمولاً زمانی اتفاق می افتد که فولات کافی از رژیم غذایی خود دریافت نکنید.

مصرف روزانه فولات به سن و سایر عوامل بستگی دارد:

0-6 ماه: 65 میکروگرم

7-12 ماه: 80 میکروگرم

1-3 سال: 150 میکروگرم

4-8 سال: 200 میکروگرم

9-13 سال: 300 میکروگرم

14-18 سال: 400 میکروگرم

سن 19+: 400 میکروگرم

در دوران بارداری: 600 میکروگرم

در دوران شیردهی: 500 میکروگرم

برخی از افراد بیشتر در معرض خطر کمبود فولات هستند. این امر در مورد زنان باردار اعمال می شود ، زیرا برای رشد مناسب جنین به مقدار زیادی اسید فولیک نیاز دارد. سطح ناکافی فولات در دوران بارداری ، به ویژه در 28 روز اول رشد ، می تواند باعث مشکلات عصبی در جنین در حال رشد شود.

سایر شرایطی که خطر کمبود فولات را افزایش می دهد شامل الکل ، سوnut تغذیه ، بیماری سلیاک و بیماری کرون است.

توصیه های تغذیه ای در نقص پولاد
اگر مشکوک به کمبود فولات هستید ، حتماً با یک پزشک مشورت کنید تا تأیید کند که به دلیل علائم ، هیچ نقص یا مشکل اساسی در سلامتی وجود ندارد. علاوه بر این ، اگر دائماً افسردگی ، گیجی ذهنی ، خستگی ، اسهال و مشکلات عصبی را تجربه می کنید ، خطر کمبود فولات بسیار زیاد است.

پزشک برای آزمایش کمبود احتمالی آزمایش خون می دهد. کمبود فولات معمولاً به صورت کم خونی مگالوبلاستیک ظاهر می شود. فرد مبتلا به کم خونی مگالوبلاستیک ، گلبول های قرمز از نظر ساختاری بزرگ ، نامنظم و نارس تولید می کند که به آن مگالوبلاست نیز می گویند. با استفاده از آزمایش خون ، پزشک می تواند سلول های قرمز خون شما را مگالوبلاست یا طبیعی تشخیص دهد.

موثرترین روش درمانی در صورت کمبود فولات ، افزایش مصرف غذاهای غنی از فولات به همراه یک رژیم غذایی مناسب و متعادل است. این غذاها شامل سبزیجات برگ سبز مانند کلم بروکلی ، کلم بروکسل ، کلم پیچ و اسفناج ، نخود فرنگی ، غلات سبوس دار ، عدس ، نخود ، تخمه آفتابگردان ، بادام زمینی ، جگر ، مارچوبه و تخم مرغ است. آووکادو ، پرتقال ، موز و خربزه از جمله میوه هایی هستند که با محتوای اسید فولیک خودنمایی می کنند. آجیل هایی مانند فندق ، بادام زمینی و بادام نیز سرشار از فولات هستند.

تغییرات در رژیم غذایی شما اغلب اولین قدم برای اصلاح کمبود این ماده مغذی است. با این حال ، افرادی که به دلیل محدودیت های رژیم غذایی یا مشکلات جذب نمی توانند به اندازه کافی فولات از غذاها دریافت کنند ، می توانند از مکمل ها استفاده کنند. مکمل ها حاوی اسید فولیک ، یک نوع ترکیب مصنوعی فولات هستند که به راحتی جذب بدن می شوند.

حد مجاز روزانه بزرگسالان در مصرف اسیدفولیک هرگز نباید از 1000 میکروگرم بیشتر شود. بالاتر از این مقدار می تواند مسمومیت های مختلفی ایجاد کند. یک متخصص پزشکی می تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید آیا به مکمل نیاز دارید و چه دوزی را باید مصرف کنید.

ممکن است علاقه مند باشید