نکاتی برای کاهش سطح تری گلیسیرید
تری گلیسیرید ، نوعی چربی ، هنگامی که در خون جمع می شود ، می تواند مشکلات مختلفی را در ارتباط با سلامت قلب و عروق ایجاد کند. با این وجود کنترل میزان تری گلیسیرید با توجه به رژیم غذایی امکان پذیر است.
تری گلیسیرید نام فنی روغنهای محبوب است. این نام نشان دهنده ساختار این مواد است که توسط یک واحد گلیسرول تشکیل شده است که سه اسید چرب به آن متصل شده است.
نوعی چربی است که دقیقاً مانند کلسترول در خون یافت می شود. آنها در آب نامحلول هستند. چربی های غذایی یا تری گلیسیرید ، سوخت عالی برای بسیاری از سلول های ما است. آنها 9 کالری در هر گرم ، بیش از دو برابر میزان کربوهیدرات ها تأمین می کنند و تا حد زیادی ذخیره اصلی انرژی بدن در بافت چربی ذخیره می شوند.
کنترل تری گلیسیرید در دو سطح راحت است. اولین مورد تجمع در بافت چربی است.
مقدار چربی ذخیره شده در یک زن 25-30 درصد از وزن بدن او و حدود 12 درصد از آن در مردان تشکیل می شود. هنگامی که درصد ها کمتر باشد ، می توان در مورد کمبود وزن صحبت کرد و هنگامی که بیشتر از آن هستند ، می توان در مورد چاقی یا اضافه وزن صحبت کرد.
سطح دیگر گردش خون از طریق خون است ، که توزیع تری گلیسیریدهای غذایی را به بافتهایی که از آنها استفاده می کنند و به بافت چربی اجازه می دهد ، جایی که ذخایر ذخیره می شود و سپس برای استفاده توسط اندام های مختلف بسیج می کند. مهمترین چیز جلوگیری از وجود بیش از حد تری گلیسیرید در خون است.
TRIGLYCERIDES چگونه افزایش می یابد؟
هایپرتری گلایسیریدمی ، سطح غیرطبیعی تری گلیسیرید در خون است. نگه داشتن آن زیر 150 میلی گرم در دسی لیتر توصیه می شود زیرا سطح بالاتر خطر بیماری های قلبی عروقی و پانکراتیت را افزایش می دهد. همچنین می تواند مشکلاتی مانند دیابت و چاقی ایجاد کند.
سطح تری گلیسیرید بسیار وابسته به رژیم غذایی است ، اما تحت تأثیر بسیاری از عوامل ، چه ژنتیکی و چه محیطی قرار دارد. به عنوان یک احتیاط عمومی ، از قندهای ساده (قند ، عسل ، نوشیدنی های شیرین) ، فروکتوز و الکل باید خودداری شود زیرا باعث افزایش سنتز تری گلیسیرید در کبد می شود. جدای از این موارد ، عدم استعمال سیگار ، ورزش منظم و وزن مناسب نیز بر میزان تری گلیسیرید در خون تأثیر می گذارد.
هنگام غذا خوردن ، بدن ما کالری های مورد نیاز خود را با ذخیره آن در سلولهای چربی به تری گلیسیرید تبدیل می کند. سوزاندن کالری ، به ویژه از غذاهای غنی از کربوهیدرات ، می تواند منجر به سطوح بالای تری گلیسیرید شود که به آن هیپرتری گلیسیریدمی می گویند.
تری گلیسیریدها اغلب با کلسترول اشتباه گرفته می شوند ، اما یکسان نیستند. کلسترول ماده ای چربی مانند است در حالی که تری گلیسیرید عمدتا از چربی های مصرفی ما تشکیل شده است.
چاقی عمدتا در نتیجه تری گلیسیرید اضافی در بدن ، یعنی تجمع در بافت چربی رخ می دهد. بدن با توجه به سن ، جنس ، قد و ساختار ، ذخایر انرژی بیشتری را به شکل چربی جمع می کند. و اندازه بیشتر (هایپرتروفی) سلولهای بافت چربی به وزن بالاتر بدن تبدیل می شود.
دلیل اصلی تجمع تری گلیسیرید در بدن همیشه تعادل مثبت انرژی است ، یعنی دریافت کالری بیشتر از طریق رژیم غذایی بیش از آنچه مصرف می کنید. این انرژی اضافی به صورت چربی ذخیره می شود. در کاهش وزن ، عکس این اتفاق می افتد؛ انرژی مصرف شده بیش از انرژی دریافت شده است. این اصلی است که رژیم های کم کالری را کنترل می کند.
نکاتی برای پایین آوردن سطح تری گلیسیرید
اضافه وزن می تواند باعث افزایش سطح تری گلیسیرید در خون شود. هایپرتری گلایسیریدمی از اصلی ترین اختلالات متابولیکی در بیماران چاق است. پایین نگه داشتن چربی شکم مهم است. توصیه می شود دور کمر در مردان کمتر از 105 سانتی متر و در خانم ها 88 سانتی متر باشد.
الکل سنتز تری گلیسیرید را افزایش می دهد. بنابراین ، در توصیه به عدم نوشیدن مشروبات الکلی در صورت هایپرتری گلیسیریدمی ، توافق نظر زیادی وجود دارد.
روغنی که فردی با سطح تری گلیسیرید بالا ترجیحاً باید مصرف کند باید اسیدهای چرب امگا 3 باشد که در ماهی یا گردو یافت می شود. زیرا سطح تری گلیسیرید را کاهش می دهند. و در میان سایر چربی ها ، مصرف روغن زیتون بسیار بکر (حدود 35 یا 40 گرم در روز) نیز برای کاهش خطر کلی قلب و عروق شناخته شده است. همچنین ، فردی با سطح تری گلیسیرید بالا باید از مصرف همه چربی های اشباع شده خودداری کند. مصرف متوسط روغن آفتابگردان مضر نیست زیرا حاوی امگا 6 و اسیدهای چرب ضروری است.
در هر صورت ، مشکل اصلی در روغن هایی است که در غذا ظاهر می شود. از یک طرف ، چربی های اشباع موجود در گوشت ها ، از سوی دیگر ، چربی های اضافه شده به غذاهای فرآوری شده بر سطح تری گلیسیرید خون تأثیر می گذارند. در غذاهای فرآوری شده ، از چربی های اشباع شده برای قوام بیشتر محصول استفاده می شود. گوشت بره بیشترین چربی اشباع شده در بین گوشت ها را دارد.
مصرف متوسط چربی های اشباع مانند کره و گوشت های چرب برای حفظ سطح تری گلیسیرید خون در سطح صحیح مهم است. جدا از این ، باید به مصرف روغن پالم توجه داشت ، که به طور مکرر در تولید غذاهای بسته بندی شده استفاده می شود. در عوض ، غذاهای غنی از اسیدهای چرب اشباع نشده مانند روغن زیتون و غذاهای غنی از اسیدهای چرب امگا 3 باید مصرف شوند. غذاهای غنی از امگا 3 شامل ماهی آبی ، ساردین ، ماهی خال مخالی ، ماهی تن ، بنیتو ، شمشیر ماهی ، ماهی روغنی مانند ماهی قزل آلا ، آنچو و ماهی خال مخالی ، گردو ، بذر کتان و دانه های چیا است.
مقدار کل توصیه شده کربوهیدرات در روز باید شبیه به هر رژیم غذایی سالم باشد ، اما کیفیت کربوهیدرات های گرفته شده بسیار مهم است. توصیه می شود انواع با فیبر فراوان و جذب کند مانند حبوبات را انتخاب کنید. در مورد آب نبات ، فقط آب نبات میوه ای توصیه می شود. یعنی قند ساده نباید مصرف شود ، مگر مواردی که هنگام مصرف میوه مصرف می شوند.
مصرف پروتئین روزانه نیز باید مانند رژیم های غذایی سالم باشد. نوع پروتئین خورده شده تأثیر کمی بر مشخصات چربی های در گردش خون دارد. مهم نیست که از مقدار توصیه شده به ازای هر روز وزن بدن ، انتخاب پروتئین های گیاهی و به حداقل رساندن چربی های اشباع شده ، بیشتر شود.
